سفارش تبلیغ
صبا ویژن
روا ساختن حاجت‏ها جز با سه چیز راست نیاید ، خرد شمردن آن ، تا بزرگ نماید . پوشیدن آن ، تا آشکار گردد ، و شتاب کردن در آن ، تا گوارا شود . [نهج البلاغه]
قمه‏ زنی سنت یا بدعت؟
درباره



قمه‏ زنی سنت یا بدعت؟

وضعیت من در یاهـو
مهدی مسائلی
امام خمینی(ره):...اگر بناست با اعلام و نشر حکم خدا به مقام و موقعیتمان نزد مقدّس‌نماهای احمق و آخوندهای بی‌سواد صدمه‌ای بخورد، بگذارید هرچه بیشتر بخورد...ما باید سعی کنیم تا حصارهای جهل و خرافه را شکسته تا به سرچشمه زلال اسلام ناب محمدی، صلی الله علیه وآله، برسیم. و امروز غریب‌ترین چیزها در دنیا، همین اسلام است و نجات آن قربانی می‌خواهد و دعا کنید من نیز یکی از قربانی‌های آن گردم.صحیفه نور، ج 21، 2/7/67
آهنگ وبلاگ

قمه زنی همواره به عنوان یکی از ناهنجاری‌های موجود در عزاداری امام حسین، علیه السلام، محل گفتگو و نقدهای فراوان بوده است متن زیر گزارش گفتگوئی است که سال پیش توسط هفته نامه «جام اصفهان» با آقای مهدی مسائلی نویسنده کتاب «قمه زنی سنت یا بدعت؟» صورت گرفت و در آن به بررسی ابعاد مختلف قمه‌زنی پرداخته شده است.

متن این گفتگو در شماره«522-12 به تاریخ 25دی 1386» این هفته نامه منتشر گردید. 

قمه زنی؛ سنت یا بدعت؟

بخش فرهنگ و اندیشه جام: محرم از راه رسید و اگر گوش جان فرا دهیم می‏شنویم صدای «هل من ناصر» ی را که از اعماق تاریخ می‏آید. قافله به راه افتاده است تا روز واقعه چند منزل بیشتر نمانده است. اما به راستی اینها منزلگاه توقف‏اند یا غربال انسانیت! از آن جمع انبوهی که با حسین(ع) به راه افتادند، اینکه صد نفر هم بر سر پیمان نمانده‏اند. قافله به راه خود رفت و در هر منزل عده‏ای جا ماندند! اما آنها هر کدام خود معیار شرافت و آزادگی‏اند، هر یکی‏شان برای اینکه فخر خدا بر ملائک باشند کافی است،پس شمردن اسم‏ها و غفلت از رسم اینان چه خام و عبث می‏نماید. عاشورا تپیدن‏های بی‏قرار قلب خورشید است و می‏رود این پرچم سرخ بر اهتزاز دستهای از جان شسته تا در ملکوت سبز ظهور تبلوری دوباره از خلیفه الهی انسان را نظاره‏گر باشیم.

اما ما با محرم چه کرده‏ایم؟ دانسته یا ندانسته بر این پیکر زخمی زده‏ایم و تیری نشانده‏ایم. قداست عاشورا و حسین را به لکه‏های بدعت و خرافه آلوده و آن را زیر چشمان ناپاک ماهواره‏ها به نمایش گذاشتن برای اسلام جز قهقهه مستانه یزید و لشکریانش، ره آوردی دیگر نداشته است. آری ترویج دین جادویی و خرافی از سیاست‏های غرب است که در راستای عرفی کردن دین و منحل شدن همه فرهنگ‏ها در فرهنگ واحد جهانی صورت می‏گیرد. در واقع تهی کردن اسلام از مبانی اصیل و الهام‏بخش آن در عوض بها دادن به حواشی‏ای که می‏تواند در دراز مدت نگرش‏های منفی از دین را در پی داشته باشد از ترفندهای غرب است که به منظور ضربه وارد کردن به پیکره‏ی دین صورت می‏گیرد.

غرب به درستی دریافته است که در مواجهه با اسلام ناب کاری از پیش نخواهد برد. از اینرو آلوده کردن آن به انواع خرافات و بدعتها را در دستور کار خود قرار داده تا مگر از رهگذر ارائه پوسته‏ای فاسد از اسلام توان فائق آمدن بر آن را بیابد. دامن زدن به انواع بدعت‏ها و سوء استفاده تبلیغاتی از آنها به منظور ارائه چهره‏ای خشن از اسلام از اصلی‏ترین راهبردهای غرب در این مقوله می‏باشد. رواج بدعت‏هایی چون قمه زنی، سبک‏های نامتعارف مداحی، آمیختن وقایع غیر واقعی به اصل جریان و... به همراه جاشنی اغراق و بزرگ نمایی، بزرگ‏نمایی، پر رنگ‏تر شدن حاشیه از متن، توجه افراطی به جنبه‏های عاطفی حادثه کربلا و غفلت از حقیقت رسالت نهضت حسینی (ع) و حتی اختلاف و چند دستگی در هیأت مذهبی و... از مهمترین آفت‏هایی است که عزاداریهای امروز ما را تهدید می‏کنند.

گرامی‌داشت نهضت جاویدان سالار شهیدان در جامعه امروز ما از دو سو در معرض آسیب و خطر می‏باشد: نخست دشمنان  عنودان خاندان عترت که بنی امیه‏ها و یزیدیان امروزند و در توطئه و تلاش در جهت انحراف این جریان اصیل و کینه‏ورزی آنها تردیدی نیست. و دیگر دوستان جاهل و محبان بی‏بصیرت اهل بیت نوبت (علیهم السلام) که نادانسته گام در راه ترفندها و حقه‏های کثیف دشمنان مسلم آن خاندان بزرگوار بر می‏دارند و موجبات سوء استفاده آنان را فراهم می‏آورند. آنها به جای اینکه خود را خرج راه حسین (علیه السلام) کنند، حضرت را هزینه‏ی خویش می‏نمایند و به جای آنکه به آن «حبل ا.. المتین» تمسک جویند و او را مدار وحدت نمایند، بر طبق جدایی و افتراق می‏کوبند. از اینروست که التیام این درد «مطهری» دیگر می‏طلبد که شجاعانه به پا خیزد و بار دیگر «حماسه حسینی» را بسراید و با بازخوانی غایت اصیل قیام ابا عبدا... به نحوی ساختار شکنانه غبار بدعت و خرافات را از چهره تابناک این نهضت مقدس بزداید و رسالت حقیقی آن بزرگوار را طنینی دوباره اندازد. حرکتی قاطعانه که ضمن درک شرایط امروزین جامعه به جای طرد نیاز تحول خواهی نسل جوان در خصوص این جریان با ارائه منبعی مستند و متناسب با مقتضیات حال حاضر جامعه هیجانات پرشور این نسل جویای حقیقت را به نحوی صحیح هدایت کند که نه فاصله‏ای با اصول در آن راه یابد و نه به دامان بدعت و خرافه درافتد. امری که هم خیزش خواص و نخبگان را می‏طلبد و هم هوشمندی قاطبه مردم.

در این راستا صرفاً به منظور بررسی ابعاد بدعتی به نام «قمه زنی» گفتگویی داشتیم با آقای «مهدی مسائلی» نویسنده کتاب ارزشمند «قمه زنی؛ سنت یا بدعت؟» که در «همایش تجلیل از خادمان فرهنگ مکتوب» و همچنین «چهارمین همایش اهل قلم استان اصفهان» به عنوان اثر برگزیده انتخاب شد.

آنچه در ادامه می‏خوانید شرح این گفتگو است:

* قمه زنی: سنت یا بدعت؟ عنوان کتاب شماست که در «همایش تجلیل از خادمان فرهنگ مکتوب» از آن قدردانی شده است. به عنوان اولین سئوال یک معرفی اجمالی داشته باشید از محتوای این اثر و به طور کلی ابعاد مختلف مسئله قمه زنی را تشریح بفرمایید؛ مثلاً در مورد تاریخچه آن، دلایل مخالفت‏ها با آن، قمه زنی در شرایط فعلی کشور و...

این کتاب موضوعی دارد که در چند سال اخیر در خصوص آن احساس نیاز می‏شد، از این جهت هم در «همایش تجلیل از خادمان فرهنگ مکتوب» به عنوان اثر برگزیده انتخاب شد و هم در «چهارمین همایش اهل قلم استان اصفهان» به عنوان کتاب برتر بخش فقه و اصول انتخاب شد. بحث کتاب، بحثی است که از سه بعد به مسئله ناهنجار قمه زنی توجه کرده است؛ یکی بعد فقهی و دلایل فقهی است که در دو بخش هم استدلالات موافقان قمه زنی و هم استدلال مخالفان قمه زنی ذکر شده به همراه تاریخچه‏ای از قمه زنی، اهمیت عزاداری و تاریخچه عزاداری، آسیب شناسی قمه زنی در اجتماع و تأثیرات منفی قمه زنی از نظر پزشکی و روانی در جامعه نیز مورد بررسی قرار گرفته است و پس از آن جزئیات فتاوی مراجع گذشته مطرح شده و پاسخ به این شبهه که مراجع گذشته نسبت به قمه زنی فتوی به جواز داده اند در حالی که 70 سال پیش عده‏ای از مراجع به پا خاستند و خطر این اعمال را گوشزد کردند که در صدر این مراجع، مرجع عالیقدر سید محسن امین عاملی بود که در شام و لبنان زندگی می‏کردند بود ایشان کتابی نوشتند به نام «التنزیه» که این کتاب موجب برخوردهای متفاوتی در مرکزیت شیعه در نجف شده که عده‏ای از ایشان حمایت کردند از جمله سید ابوالحسین اصفهانی. عده‏ای از افرادی هم که دانسته یا نادانسته از قمه زنی حمایت می‏کردند در مقابل آنها قرار گرفتند. کلاً پیرامون این موضوع مردم دو دسته بودند «امویین» و علویین» امویین گروهی بودند که آنها را به مخالفت با قمه زنی می‏شناختند و علویین را به موافقت با قمه زنی. [متأسفانه موافقان قمه زنی براى تحریک توده بى سواد علیه مخالفان خود، آنها را اموى نامیدند؛ واژه اى حقیقتاً توهین آمیز در جامعه شیعه و به خصوص در مکانى مانند نجف. در مقابل، آنان خودشان را علویین نامیدند. طرفداران قمه‌زنی با اموى نامیدن دشمنانشان توانستند جمع فراوانى از شیعیان عراق را قانع کنند که انتقاد علامه سید محسن امین به برخى ناهنجاری‌ها در عزاداری ها  برابر با ـ یا تلمیحاً در حد ـ زنده کردن امویان است‌؛ یعنى دودمانى که مسئول شهادت امام حسین، علیه‌السلام، بودند، و نامشان در تفکر شیعى مترادف با پستى است.]

موافقان قمه زنی متأسفانه در طول تاریخ با مغالطات و شبهاتی که ایجاد می‏کنند ادعا می‏کنند که «هر کس مخالف قمه زنی است مخالف عزاداری است» و از این حربه استفاده می‏کنند تا مخالفان خودشان را سرکوب کنند در حالی که هیچ عالم شیعی را نمی‏یابیم که مخالف عزاداری باشد و عزاداری را بدعت بداند در صورتی که عزاداری یکی از اصول محکم تشیع است و متأسفانه افرادی که می‏خواهند قمه بزنند عزاداری را مساوی قمه زنی جلوه می‏دهد که دشمن هم همین خواسته را دارد که به این طریق از آن سوء استفاده تبلیغاتی کند.

بدین جهت مخالفت با قمه زنی محدود به زمان انقلاب و مقام معظم رهبری نمی‏باشد و پیش از انقلاب هم مراجع بزرگی در مقابل آن به پا خاستند. ولی بعد از انقلاب به همت رهبر معظم انقلاب این اقدام زنده شد و ایشان مجدداً خطر قمه زنی را گوشزد کردند که در پایان کتاب نظرات ایشان به همراه استفتائات دیگر مراجع ذکر شده است.

بخشی از کتاب نیز به پاسخ شبهات پیرامون قمه زنی اختصاص یافته است. در پایان هم عکس‏هایی از مراسم قمه زنی که در سایت‌های خارجی مورد سوء استفاده و تبلیغ دشمنان اسلام واقع می‏شود ارائه شده تا خود مردم در باب «وهن مذهب» بودن آن قضاوت کنند.


برای مطالعه ادامه گفتگو بر روی آدرس زیر کلیک کنید:

http://ghamezani.blogfa.com/post-29.aspx


کلمات کلیدی:


نوشته شده توسط مهدی مسائلی 87/3/14:: 1:1 عصر     |     () نظر

شایعه اخراج مهدی مسائلی از حوزه!

از آنجا مدتی است شایعاتی پیرامون اخراج مهدی مسائلی نویسنده کتابهای«قمه زنی سنت یا بدعت» و «نهم ربیع جهالتها خسارتها»از حوزه علمیه اصفهان منتشر گردیده است توضیحات وی را در این مورد می خوانیم:

 

باید گفت ریشه این شایعه ها از آنجا نشأت می گیرد که مدّتی است عده ای روحانی نما و مقدس مآب جهت تخریب چهره اینجانب، با مراجعه به تعدادی از علمای سرشناس اصفهان و نسبت دادن عناوینی همشأن خودشان به من، قصد تحریک ایشان علیه بنده را داشتند، که با داریت و تیزبینی این بزرگواران به مقصود خویش نائل نشدند. امّا این عدّه در ادامه نقشه خود و با این خیال خام که تبلیغاتشان علیه من مؤثر واقع شده به پخش این شایعه پرداختند که مرا از حوزه علمیه اخراج نموده اند. این در شرایطی است که بنده هنوز در مدرسه سابق خویش مشغول به تحصیل بوده و هیچ گونه صحبتی که دلالت بر اخراج یا برخورد و توبیخ بنده باشد از سوی مسئولین مدرسه یا حوزه علمیه صورت نگرفته است. البته شایعه سازان به دنبال جوسازی و رودرو نشان دادن علما با من هستند. این درحالی است من در دیدار با بسیاری از علماء جز اظهار محبت چیز دیگری نیافتم البته همان علماء خطر مقدسین عوام زده را نیز بارها گوشرد کردند و بر آن این نکته را افزودند که این گروه اهل استدلال و منطق نیستند و سکوت بسیاری از علما نیز بخاطر این هوچیگری ها است.


کلمات کلیدی:


نوشته شده توسط مهدی مسائلی 87/2/28:: 12:18 عصر     |     () نظر

نریمان پناهی:

 از زمانی که «آقا» فرمودند که قمه‌زنی حرام است، از همان سال تا امروز من قمه نزدم.

به گزارش فردا: نریمان پناهی از مداحان قدیمی مراسم اهل بیت در گفتگو با نشریه «سپیده دانایی» با تاکید بر اینکه در گذشته در قم قمه می‌زده است، گفت: ما از قدیم قمه می‌زدیم. اما از زمانی که «آقا» فرمودند که قمه‌زنی حرام است، از همان سال تا امروز من قمه نزدم. بعد از این فتوا گذاشتم کنار. وی با اشاره به اینکه در هر مجلسی حاضر نمی‌شود، گفت: هر مجلسی هم که برای مداحی می‌روم، اول تحقیق می‌کنم که صاحب مجلس انقلابی و با شهدا هست یا نه؟ من در هیأت‌هایی که با ولایت فقیه مشکل دارند هرگز نمی‌خوانم. کسانی که با انقلاب و شهدا کاری نداشته باشند، من هم با آنها کاری ندارم.


کلمات کلیدی:


نوشته شده توسط مهدی مسائلی 87/2/19:: 6:40 عصر     |     () نظر

زمان و مکان دوعنصر تعین کننده‌اند

از تأثیر مکان و زمان نباید غافل باشیم. اگر پنجاه سال قبل مرجع تقلیدى قمه‌زنى را جایز شمرده، دلیل نمى‏شود که الآن نیز جایز باشد. ما تأثیر زمان و مکان را در احکام قبول نداریم، ولى در موضوعات قبول داریم که زمان و مکان باعث تغییر موضوع مى‏شود. و هم از این رو است که حضرت امام خمینی(ره) در موارد متعددی توجه فقهای عظیم‌الشأن را به این‌گونه تأثیرات زمان و مکان در صدور احکام و تغییرات صفات موضوعات احکام متوجه می‌ساختند؛ چنان‌که در آن پیام معروف چنین فرمودند:

زمان و مکان دو عنصر تعیین کننده در اجتهادند. مسئله‌اى که در قدیم داراى حکمى بوده است به ظاهر همان مسئله در روابط حاکم بر سیاست و اجتماع و اقتصاد یک نظام ممکن است حکم جدیدى پیدا کند، بدان معنا که با شناخت دقیق روابط اقتصادى و اجتماعى و سیاسى همان موضوع اوّل که از نظر ظاهر با قدیم فرقى نکرده است، واقعاً موضوع جدیدى شده است که قهراً حکم جدیدى مى‌طلبد. مجتهد باید به مسائل زمان خود احاطه داشته باشد.

و در جایی دیگر شناخت کامل از اوضاع و شرایط بیرونی موضوعات را از ویژگی‌های یک مجتهد جامع معرفی می‌کنند:

آشنایى به روش برخورد با حیله‌ها و تزویرهاى فرهنگ حاکم بر جهان، داشتن بصیرت و دید اقتصادى، اطلاع از کیفیت برخورد با اقتصاد حاکم بر جهان، شناخت سیاست‌ها و حتى سیاسیون و فرمول‌هاى دیکته شده آنان… از ویژگی‌هاى یک مجتهد جامع است.

در مورد بازی شطرنج نیز چنین بود؛ در بین تمامی علمای شیعه و در اکثر مذاهب اهل سنّت، مجتهدی که فتوا به حلال بودن شطرنج بدهد وجود نداشت. امام خمینی متوجه شدند که شطرنج از آن رو حرام است که ابزار قمار محسوب می‌شود، لذا هنگامی که از حالت ابزار قمار بودن خارج شود حرمت آن نیز منتفی خواهد شد. از این رو ایشان فتوای حلیت شطرنج را صادر کردند؛ اگرچه علما حکم به تحریم آن حتی اگر از این حالت خارج شود، داده بودند. در پی انتشار چنین فتوایی از امام خمینی که بر خلاف جوّ حاکم بر جامعه بود، یکی از فضلای حوزه با رعایت کمال ادب نامه‌ای به امام نوشت که در بخشی از آن آمده بود:

...اگر ساحت قدس حضرت عالی از این‌گونه مسائل به دور باشد، به نظر من بهتر است و ضرورتی در نشر آنها دیده نمی‌شود.

امام در پاسخ نوشت:

...این جانب لازم است از برداشت جناب عالی از اخبار و احکام الهی اظهار تاسف کنم. بنابر نوشته جناب عالی زکات تنها برای مصارف فقرا و سایر اموری است که ذکرش رفته است و اکنون که مصارف به صدها مقابل آن رسیده است راهی نیست و «رهان» در سبق و «رمایه» مختص است به تیر و کمان و اسب دوانی و امثال آن که در جنگ های سابق به کار گرفته می شده است و امروز هم تنها در همان موارد است. و انفال که بر شیعیان تحلیل شده است‚ امروز هم شیعیان می توانند بدون هیچ مانعی با ماشین های کذایی جنگل ها را از بین ببرند و آنچه را که باعث حفظ و سلامت محیط زیست است را نابود کنند و جان میلیون ها انسان را به خطر بیندازند و هیچ کس هم حق نداشته باشد مانع آنها باشد‚ منازل و مساجدی که در خیابان کشی ها برای حل معضل ترافیک و حفظ جان هزاران نفر مورد احتیاج است‚ نباید تخریب گردد و امثال آن. و بالجمله آن گونه که جناب عالی از اخبار و روایات برداشت دارید‚ تمدن جدید بکلی باید از بین برود و مردم کوخ نشین بوده و یا برای همیشه در صحراها زندگی نمایند... از جناب عالی که فرد تحصیلکرده و زحمت کشیده ای می باشید‚ توقع نبود که این گونه برداشت کرده و آن را به اسلام نسبت دهید. شما خود می دانید که من به شما علاقه داشته و شما را مفید می دانم‚ ولی شما را نصیحت پدرانه می کنم که سعی کنید تنها خدا را در نظر بگیرید و تحت تاثیر مقدس نماها و آخوندهای بی سواد واقع نشوید‚ چرا که اگر بنا است با اعلام و نشر حکم خدا به مقام و موقعیتمان نزد مقدس نماهای احمق و آخوندهای بی سواد صدمه ای بخورد‚ بگذارید هر چه بیشتر بخورد. از خداوند متعال توفیق جناب عالی را در خدمت به اسلام و مسلمین چون گذشته خواهانم.( صحیفه نور ج 21 صفحه 34- 35 تاریخ سخنرانی:  2/7/67)

همانگونه که امام خمینی در نامه‌ای دیگر به همان شخص نیز ضمن تفقد و ابراز لطف نسبت به وی بر ضرورت اصلاح این گونه نگرش‌ها در اسلام تأکید نمودند:

... ما باید سعی کنیم تا حصارهای جهل و خرافه را شکسته تا به سرچشمه زلال اسلام ناب محمدی - صلی الله علیه و آله - برسیم و امروز غریب ترین چیزها در دنیا همین اسلام است و نجات آن قربانی می خواهد و دعا کنید من نیز یکی از قربانی های آن گردم. خداوند جناب عالی را تایید فرماید.( صحیفه نور ج 21 صفحه 41 تاریخ سخنرانی: 12/7/67)


کلمات کلیدی:


نوشته شده توسط مهدی مسائلی 87/2/6:: 9:31 صبح     |     () نظر

سخنان علامه مرحوم سلطان الواعظین شیرازی در کتاب« شب‌های پیشاور» پیرامون قمه‌زنی

بر طبق نظر عقلا و همچنین از لحاظ منطقی، در مورد عقاید هر قوم و ملتی باید از روی اسناد و کتب علمای آنها بحث نمود. اگر شما یک کتاب از کتب علما و فقها و مراجع تقلید شیعیان نشان دادید که به سیخ زدن و قفل و قمه و قداره زدن و حجله ی قاسم ساختن و . . . دستور داده باشند و ازائمه هدی و پیشوایان دین و مذهب در این موضوعات، خبری نقل نموده من تسلیم میشوم.

و حال آنکه در دستورات شرعی و رساله های مراجع تقلید برای حفظ تن و بدن موازینی معین گردیده [است]. کتب فقهی و رساله های علما و فقهای شیعه ی در دسترس عموم می‌باشد (از قبیل شرح لمعه و شرایع و رساله‌های علمیه مانند جامع عباسی و مجمع‌الرسائل و عروة الوثقی مرحوم آیت الله یزدی و وسیلة‌النجات مرحوم آیت الله اصفهانی و ترجمه‌های آنها قدس الله اسرارهم)را مطالعه کنید و ببینید در مذهب شیعه برای حفظ تن و بدن چه احکامی مقرر آمده و صریحا می‌رسانند که واجب‌تر از هر واجبی، حفظ تن و بدن آدمی است و هر عملی که موجب ضرر تن و بدن گردد، حرام می‌شود.

حتی در اعمال واجبه مانند وضو وغسل و روزه و حج و غیرآنها که ابواب مفصلی در فقه جعفری دارد گاهی ساقط می‌گردد.

مثلا در وضو و اغسال واجبه و مستحبه که مقدمه طهارت است اگر مسلمان بداند در عمل کردن آنها ضرر به عضوی از اعضاء بدن می‌رساند و لو احتمال درد استخوان و غیره بدهد که باعث خوف شود با شرایط وارده ساقط می‌گردد.

یکی از موارد جواز تیمم، خوف ضرر استعمال آب است، به سبب مرض یا درد چشم یا ورم اعضاء یا جراحت و امثال آنها که بترسد از استعمال آب، یا متألم شود.

فقه جعفری اجازه نمی‌دهد عمدا بدون جهت شرعی، حتی سوزنی به تن و بدن فرو کنند یا ناخن را عمدا طوری بگیرند که خون ظاهر شود. حتی اجازه نمی‌دهد در مصائب وارده مو بکنند یا صورت بخراشند ویا خود را طوری بزنند که بدن را کبود نمایند و اگر هر یک از این اعمال را بنماید، گناه کرده و باید استغفار نموده و کفاره بدهند... حال بیایند و عکس بیاندازند که مرد عامی (خرافی و بر خلاف دستور شرع و مذهب حقه جعفری) تمام بدنش را سیخ و میخ و قمه و قداره و کارد و قفل زده و یا مردانی لباس زنان پوشیده در حجله وغیره شبیه درآورده  و بگوید که اینها دستور مذهب شیعه است. اعمال مردمان عامی، خرافی و جاهل را به حساب مذهب جعفری آوردن و از دلائل بطلان مذهب قرار دادن، که مردمان بی خبر گمان کنند واقعا امامان شیعه امر به چنین اعمال زشتی نموده اند، جنایت بزرگ است.

بسیاری از اعمال زشت و خرافی در مردمان عامی بر طبق قوانین قومی جاری است که مبنای اساسی ندارد، نمی‌توان آن اعمال را دلیل بر خرابی و فساد اصل مذهب قرار داد.

 شب‌های پیشاور، ص58-59


کلمات کلیدی:


نوشته شده توسط مهدی مسائلی 87/1/21:: 12:32 عصر     |     () نظر

متن کامل کتاب التنزیه به همراه ترجمه آن به نام «عزاداری های نامشروع»

مرحوم سید محسن امین در کتاب خویش به نام «التنزیه لاعمال الشیبه» با استدلال و برهان ثابت می‌کند قمه‌زنی و برخی دیگر از خرافات رایج در عزاداری امام حسین(ع) نه تنها ثوابی ندارد بلکه از نظر شرع مقدّس حرام و از کار‌های شیطان است.  در پی انتشار این اثر، که با هدف پاکسازی گردهمایی‌های‌ مذهبی از بدعت‌ها و گمراهی‌ها انجام شد، مردم ناآگاه چنان در برابرش موضع گرفتند، که برخی از دوستانش خطر «انقلاب عوام»  را به وی گوشزد کردند. ایشان در این‌باره می‌گوید:

در برابر این رساله برخی از مردم برخاسته، هیاهو برپا ساختند و ناآگاهان را به هیجان آوردند... آنها در میان بخش گسترده ناآگاه جامعه چنین پخش کردند که فلانی (سید محسن امین) برپا داشتن عزای امام حسین( را حرام کرده و علاوه بر این مرا به خروج از دین متهم ساختند.

تبلیغات فراگیر دربارة دانشمند مصلح دمشق چنان مؤثر افتاد  که حتی گروهی از گویندگان مذهبی در مسجدها به بیان گمراهی‌هایش پرداختند و برخی از مردم با گرو نهادن خانة خود و به دست آوردن اندکی پول، در جهاد نامقدّس ضد سید محسن شرکت جستند. 

ولی از آنجا که حق با سید بود، بالاخره پیروز و سربلند شد. تا آنجا که پس از اندک زمانی، آیت الله العظمی سید ابوالحسن اصفهانی(که در آن زمان مقام ریاست تامه و مرجعیت عامه را داشتند)  به طرفداری از امین عاملی وکتاب بیداری بخش او فتوا صادر کرد و با صراحت گفت:

إنَّ استعمالَ السّیوف و السلاسل و الطُبُول و الأبواق و ما یَجری الیومَ أمثالُهُ فی مَواکِبِ العَزاء بیوم عاشورا إنَّما هو مُحرم و هو غیر شرعی؛

بکاربردن شمشیرها(= قمه‌زنی) و زنجیرها و طبل‌ها و بوق‌ها و کارهایى مانند این امور که امروزه در دسته‌هاى عزادارى و در روز عاشورا معمول است همه حرام و غیرشرعى است.(قمه زنی سنت یا بدعت، ص86)

 

برای مطالعه متن کامل کتاب التنزیه به همراه ترجمه آن از جلال آل احمد که با نام«عزاداری های نامشروع» می باشد بر روی آدرس زیر کلیک کنید.

http://ghamezani.blogfa.com/post-19.aspx


کلمات کلیدی:


نوشته شده توسط مهدی مسائلی 87/1/19:: 11:51 عصر     |     () نظر

این مقاله از آسیب‏شناسی دینی؛ محمّد اسفندیاری، چاپ اوّل: قم، انتشارات صحیفه خرد، 1384، گرفته شده است.

سررشته مجالس عزاداری امام حسین‏علیه السلام به دست توده‏های مردم است و آنها میداندار و صحنه‏گردان عاشورایند. مردم برای عزاداری، شکل‏های گوناگونی آفریده‏اند؛ از جمله: بر سینه زدن، سینه‏زنی،[1]  زنجیرزنی، قفل‏زنی، تیغ‏زنی و قمه‏زنی.  هیچ یک از این شکل‏های عزاداری را عالمان اسلامی به مردم القا نکردند، بلکه مردم جلو افتادند و شکلی خاص به عزاداری دادند. النهایه اینکه فقها، برخی از صورت‏های عزاداری را جایز یا حرام دانستند.

باری، جلودار مجالس عزاداری و شکل‏دهنده آن، توده‏های مردم بوده‏اند. نه در خلوص این عوام تردیدی است و نه در اخلاص آن روضه‏خوانان. اما هنگامی که چیزی به دست این عوام و آن عوام‏زدگان افتد، از خلوص و خالص بودن می‏افتد و دستمالی می‏گردد و با هر دستی، چیزی بدان افزوده یا از آن کاسته می‏شود. تاریخ نشان داده است که طلای دین، در دست مردم، به مس تبدیل می‏گردد و یا مس در آن داخل می‏شود.

ورود خرافات و تحریفات و بدعت‏ها به عاشورا و عزاداری، از جمله بدین علت است که مردم، میداندار عزاداری گردیده و نقش‏آفرین شده‏اند. در حسن نیت و صداقت عوام هیچ تردیدی نیست و هر که در این تردید کند، باید در صداقت خود تردید کند. اما اینک سخن در حسن نیت عوام نیست، بلکه در ناآگاهی آنان است و هیچ گاه حسن نیت جای آگاهی را نمی‏گیرد و این دو، جانشین ناپذیرند. آنکه عوام را آگاه می‏داند، یا خود عوام‏زده است و یا عوام‏فریب.

عوام هر چه را عجیب‏تر و غریب‏تر و گزافه‏تر و خرافه‏تر باشد، بیشتر دین می‏دانند. ترازوی عقل مردم همواره در کار است و هر چیز دنیوی را با عقل توزین می‏کنند، الا دین را. به دین که می‏رسند، این ترازو را عاطل می‏نهند و بر باطل می‏روند. مردم می‏پندارند که سخن گفتن از عقل در عرصه دین، توهین به دین است و به اینجا که می‏رسند، عقل را تعطیل می‏کنند. عوام، نخستین مشتری خرافاتند و بلکه نخستین سفارش‏دهنده تولید خرافات. دورانت‏ها درست می‏گویند:

توده‏های مردم خواهان دینی هستند که از حیث معجزه و اسرار و اساطیر غنی باشد.[2] . 

برای مطالعه متن کامل مقاله بر روی ادامه مطلب کلیک کنید. ادامه مطلب...

کلمات کلیدی:


نوشته شده توسط مهدی مسائلی 87/1/17:: 6:36 عصر     |     () نظر

کتاب نهم ربیع جهالت‌ها خسارت‌ها منتشر گردید.

در این کتاب که نگاهی تحقیقی و تاریخی به روز نهم‌ربیع انداخته است، به آسیب شناسی اعمال ناهنجاری که در این روز توسط عده‌ای جاهل شکل می‌گیرد پرداخته گردیده و گوشه‌ای از آثار مخرب آن بر پیکر امّت اسلامی به تصویر کشیده است.

فهرستی از مطالب این کتاب را در زیر مشاهده می‌نمائید:

تاریخ قتل خلیفه دوّم

تاریخ کشته شدن خیلفه دوّم در منابع معتبرتاریخی

تاریخ قتل خلیفه دوّم نزد بزرگان شیعه

1. شیخ مفید (قدس سره)

2. ابن ادریس حلی(قدس سره)

3. سید بن طاووس(قدس سره)

4. شیخ ابراهیم بن علی کفعمی(قدس سره)

5. علامه‌ی حلی(قدس سره)

روایت نهم‌ربیع

منبع شناسی روایت نهم‌ربیع

بررسی راویان و اسناد روایت

1. سند کتاب محتضر

2. سند کتاب زوائدالفوائد

3. سند کتاب مصباح الانوار

4. سند کتاب انوارنعمانیه

بررسی متن روایت نهم‌ربیع

نهم‌ربیع روز کشته شدن عمر بن سعد است

چگونگی قتل خلیفه دوّم در منابع معتبر تاریخی

حکایت کشته شدن خلیفه دوّم در منابع داستانی شیعه

ابولؤلؤ مسلمان، نصرانی یا زرتشتی؟!

بررسی عنوان دشنام و لعن مخالفان

جهالت‌ها، خسارت‌ها

اتحاد و انسجام اسلامی از نگاه اهل‌بیت علیهم‌السلام

عنایت آیت الله بروجردی به اتحاد اسلامی

فتوایی تاریخی

توطئه‌های شوم

نظر مراجع معظم تقلید در رابطه با نهم‌ربیع

حضرت امام خمینی: حفظ وحدت تکلیف حتمی‌ شرعی است

آیت الله العظمی خامنه‌ای

آیت الله العظمی حسین نوری همدانی

آیت الله العظمی مکارم شیرازی

آیت الله العظمی بهجت

آیت الله العظمی تبریزی

آیت الله العظمی فاضل لنکرانی

آیت الله العظمی موسوی اردبیلی

آیت الله سید محمدصادق روحانی

آیت الله مصباح یزدی

رهبر معظم انقلاب: ضرورت برخورد با فتنه‌انگیزان

رهبر معظم انقلاب: شاد کردن دشمنان فاطمه‌زهرا(س) به نام شادکردن دل فاطمه‌زهرا(س)

حضرت آیت‌الله مکارم شیرازی: جشن‌های نهم‌ربیع خرافی است   

هشدار به دلسوزان دین و کشور: تقابل شیوه اهل‌بیتی رهبری و تلاش نامیمون اصحاب تفرقه

 

علاقه‌مندان به تهیه این کتاب می‌توانند آن را از وب سایت انتشارات وثوق به آدرسhttp://vosoogh.com/ecart.php?action=addcart&productid=179&PHPSESSID=07675363afed34a53912f6e3458de32dخریداری کنند. برای کسب اطلاعات بیشتر نیز می توانید با ایمیل ما به آدرس mahdi.noor@gmail.com مکاتبه کنید.

 


کلمات کلیدی:


نوشته شده توسط مهدی مسائلی 87/1/3:: 9:9 عصر     |     () نظر