فتواي آية الله العظمي سيد تقي طباطبائي قمي مد ظله
بسمه تعالي بهمان طور که مرقوم فرموده اند جايز بلکه راجح است تقي طباطبائي قمي (مهر شريف)
آيت الله العظمي سيستاني
بايد از كارهايي كه عزاداري را خدشهدار ميكند اجتناب شود.[1]
[1]. سيد محسن محمودي، مسائل جديد از ديدگاه علما و مراجع تقليد، جلد3، ص34.
آيت الله العظمي مكارم شيرازي
....برادران و خواهران ايماني بايد خلوص اين مراسم را از اموري كه مخالف شرع اسلام و دستورهاي پيشوايان بزرگ دين است حفظ كنند...زيرا اين اعمال دستآويزي به دست دشمنان خواهد داد تا كلّ اين مراسم عظيم و سازنده را زير سؤال برند، قمه را بايد بر سر دشمن كوبيد نه بر سر دوست، قفل را بايد بر دهان دشمن زد، نه بر تن دوست ... اينگونه كارها مسلماً نه منصوص است و نه مصداق عزاداري در عرف عقلا و اهل شرع،... درست است كه جمعي از بزرگان فقهاي پيشين، قدس الله اسرارهم، اجازه بعضي از اين امور را در عصر خود به دلايل خاصي دادهاند ولي آنها هم اگر در عصر ما و شرايط زمان ما بودند به يقين طور ديگري فتوي ميدادند....
قم- ناصر مكارم شيرازي
26/3/73مطابق با ششم محرم الحرام 1415
آيت الله العظمي اراكي
دستور ولي امر مسلمين مبني بر جلوگيري از اعمال خرافي در عزاداري محرم لازم الاطاعه است.[1]
[1]. پيرامون عزاداري عاشورا، دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم، ص37.
آيت الله العظمي شهيد محمد باقر صدر
آنچه كه امروز با نام قمهزني و جاري ساختن خون بر بدن انجام ميشود از افعال عوام مردم و جاهلين آنها است و هيچ يك از علماء اقدام به اين كار نكردهاند بلكه آنها دائماً از اين كار منع نموده و آن را حرام ميدانستهاند.[1]
[1]. دكتر تيجاني، كل الحلول عند آل الرسول، چاپ اوّل 1997م، ص150.
آيت الله العظمي تبريزي
داخل بودن قمهزني در عزاداري سيد الشهداء، عليهالسلام، و اهلبيت و اصحاب ايشان، سلام الله عليهم، ثابت نيست، پس بر همة مؤمنين لازم است كه آنچه را كه به عنوان گونهاي عزاداري محرز و ثابت است اختيار نمايند؛ همچون گريه نمودن و سينهزني و برپا نمودن دستههاي عزاداري و حركت آن - تا حد امكان- به سوي امكان عمومي براي عزاداري، خداوند شما را در خدمت به اهلبيت، عليهمالسلام، موفق دارد و جزاي خير در دنيا و آخرت بدان دهد.
آيت الله العظمي نوري همداني
باسمه تعالي
...عزاداران محترم و متعهّد بجاي اينكه قمه را بر فرق خود بكوبند در فكر آن باشند قمه را بر سر دشمنان اسلام كه اراضي آنان را اشغال و در فكر تضعيف آنان ميباشند و منابع آنان را غارت و بالاخره هر روزي با ترفند جديدي حيات اسلامي آنها را به مخاطره مياندازند بكوبند. خداوند توفيق بيشتر براي پيمودن اين راه را به همة مسلمانان عنايت بفرمايد.
7 محرم الحرام 1415
الاحقر حسين نوري همداني
آيت الله العظمي فاضل لنكراني
[1]. جامع المسائل، ج1، ص622.
آيت الله العظمي سيد محسن حكيم
فرزند ايشان، شهيد آيت الله سيد محمدباقرحكيم، نقل نمودهاند كه پدر بزرگوارشان در مورد قمه زني ميفرموند:
«إنَّ قضيةَ التطبير هي غُصة في حُلقومِنا»[1]
«مسئلة قمهزني، غصّه و اندوهي در گلوي ماست»
[1]. شيخ محمود الغريفي، شعائر الحسينيه بين الوعي و الخرافه، ص137، ابراهيم حيدري، تراجيديا كربلا، ص459 و شهيد محمد باقر حكيم، الحوارات، ج2.
آيت الله العظمي شيخ محمد حسين كاشف الغطاء
اگر بخواهيم موافق قواعد فقهي و استباط احكام شرعي در مورد مسأله لطمه به صورت زدن و اعمالي از اين قبيل، همچون قمهزني و... كه در اين روزگار جريان دارند، نظر دهيم به چيزي جز حرمت دست نيافته و چارهاي جز فتوا به منع و تحريم آنها نخواهيم داشت... اين در حالي است كه بيشتر اشخاصي كه اين كارها [قمهزني و...]را انجام ميدهند، بيشتر از روي تظاهر، ريا، تعصب و تملّق به عمل ميآورند، بيآنكه قصدي درست و نيت صالحي داشته باشند. كه از اين جهت نيز خالي از اشكال نبوده، بلكه حرام بودن آن به خاطر بعضي از دلايل زماني و مكاني مضاعف خواهد بود.[1]
[1]. الفردوس الأعلى، ص19-22
آيت الله العظمي خوئي
در صورتي كه موجب ضرر معتدٌ به يا هتك و توهين به مذهب باشد جايز نيست.[1]
[1]. طريق النجات، ج2، ص445.
امام خميني
در وضع موجود قمه نزنند.
همچنين از قمهزدن به عنوان عزادارى براى امام حسين عليه السلام، از محضر امام خميني(ره) سؤال شده بود كه به عرض معظمله رسيد. فرمودند:
شما مىخواهيد براى خدا كارى انجام دهيد. در شرايطى كه كارى به ضرر اسلام تمام شود، بهتر است كه چنين كارهايى انجام نگيرد. مثلاً قمهزدن كه موجب وهن اسلام مىشود. شما تا مىتوانيد دستجات و سينهزنى را با شكوهتر انجام دهيد.[1]
[1]. محمد حسن رحيميان، در سايه آفتاب، ص116؛ (آقاي رحيميان از اعضاي دفتر استفاتآت امام بودهاند)
آيت الله العظمي سيد محسن امين (قدس سره)
«قمهزني و اعمالي ديگر از اين قبيل در مراسم عزاداري حسيني، به حكم عقل و شرع حرام است و زخمي ساختن سر، كه نه خود سود دنيوي دارد و نه اجر اخروي، ايذاء نفس است كه خود در شرع حرام است و در مقابل، اين عمل، شيعه اهلبيت را در انظار مردم مورد تمسخر قرار داده و آنها را وحشي قلمداد ميكند و شكي نيست كه اين اعمال، ناشي از وسواس شياطين بوده و موجب رضايت خدا و پيامبر و اهلبيت اطهار، عليهمالسلام، نيست و البته تغيير نام اين اعمال، در ماهيت و حكم شرعي آن كه حرمت است تغييري نميدهد...»[1]
[1]. اعيان الشيعه، ج10، ص363.
آيت الله صانعي