سلام بر نويسنده وبلاگ

يه روز يه حرف سياسي زدم و الان دوباره ميگم و البته به عزاي حسيني ربطش ميدم

در جواب اقايان مجلس که بعد از عزيمت به هرم (بخوانيد لانه فراماسون) گفته بودن مجلس بايد شيک باشه و ابرومند گفتم که ابروي مجلس در جمهوري اسلامي به خدمت به مردمه نه خدمت به خود نماينده ها!

متاسفانه ما فقط چسبيديم به ظواهر رو بس

دوست عزيزي که فکر ميکني با قمه زدن دل امام حسين رو شاد کردي

اينبار که قمه زدي، اينبار که هيئت تموم شد، اينبار که سر شام و ته ديگ نشستي

يه نگاه بنداز

چند نفر محزونن؟ چند نفر داغونن تو دلشون؟ چند نفر نشستن به گوشه اي خيره شدن؟

و

چند نفر دارن ميخندن؟ چند نفر مجلس بگو بخند راه انداختن؟

چند نفر براي غذا له له ميزنن؟

چنتا از کسايي که قمه زدن حالت بالا رو دارن؟

عزيزم! بجاي قمه زدن به سرت به گناهات قمه بزن

اينو امامت ميخوان. بجاي اينکه سينت رو سياه کني، دلت رو پاک کن.

نميگم سينه نزنيد. نه بايد سينه زد ولي

اونقدر مثل شهيد مطهري شجاعت ندارم که از بدعتهاي عزاداري حرف بزنم. تا همين جا هم براي سيد حسن بسه.

عزيزاني که قمه ميزنيد! امام حسين قمه زن زياد دارن ولي سرباز کم دارن. سرباز باش

امروز قمه تو به سرت فرود نمياد به فرق شيعه داره فرود مياد. چشمات رو باز کن